Moldin og fræið

Af jörðu ertu kominn, að jörðu skaltu aftur verða.

Þessi setning hefur fylgt okkur um aldir — ekki bara sem áminning um dauðann, heldur sem heilög viska um lífið sjálft.

Við komum úr jörðinni. Moldin nærir okkur, heldur utan um hjartað okkar, minnir okkur á hvað skiptir máli.

Þegar fræ er sett í mold, hverfur það ekki – það umbreytist. Það þarf myrkur, þögn, tíma og vatn.

Við, mennirnir, erum eins. Við þurfum stundum að fara inn í moldina, inn í skuggann, inn í þögnina – til að muna hver við erum. Til að vakna á ný.

Árið 2020 var tími moldarinnar. Við vorum öll sett inn í djúpt ferli umbreytingar. Nú, fimm árum síðar, sjáum við að mörg okkar hafa rótfest sig.

Jörðin talaði – og við hlustuðum.

Í dag er fólk að vakna með meiri visku, meiri auðmýkt og dýpri tengingu við tilgang sinn.

Við vitum að við erum hluti af heilagri hringrás – ekki yfir hana hafin.

Við erum moldin.

Við erum fræið.

Við erum blómið.

Og við snúum alltaf aftur – ekki til að ljúka einhverju, heldur til að lifna við á nýjum stað.